Γιορτή για την 25η Μαρτίου

Πραγματοποιήθηκε σήμερα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας, η γιορτή για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, με συμμετοχή μαθητών και μαθητριών από διάφορες τάξεις του σχολείου.
Η γιορτή περιελάμβανε αφηγήσεις σχετικές με την ιστορική εκείνη περίοδο, ποιήματα, τραγούδια από την χορωδία και το μουσικό σχήμα του σχολείου μας καθώς και παραδοσιακούς χορούς.
Την λιτή, αλλά και συγκινητική αυτή γιορτή επιμελήθηκαν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί Κουρούπης Σταμάτης, Μαχαίρα Μαρία και Κουμπαράκη Κωνσταντίνα.

... και για να μην ξεχνάμε το νόημα της γιορτής που δεν είναι άλλο από τον ξεσηκωμό ενάντια στην τυραννία και τη σκλαβιά ...

"Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι, η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή, του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί"

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης, από το "Μεγάλο μας τσίρκο"

21ηΜαρτίου – Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων

Με αφορμή τον σημερινό εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων και κατόπιν της προτροπής του Υπουργείου Παιδείας για την διοργάνωση σχετικών εκδηλώσεων και συζητήσεων στα σχολεία της χώρας, αφιερώσαμε 2 διδακτικές ώρες την Παρασκευή 19-03 με στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών για τα θέματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μη-ανεκτικότητας, που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες μας.

Πιο συγκεκριμένα, έγινε προβολή, στους μαθητές της α' και β' γυμνασίου, της ελληνικής ταινίας "Το καναρινί ποδήλατο" του σκηνοθέτη Δημήτρη Σταύρακα, παραγωγής 1999.

Όταν ο Άρης Σκούρτης διορίζεται δάσκαλος της Στ΄ τάξης κάποιου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας, ανακαλύπτει ότι ένας από τους μαθητές του ο Λευτέρης Μουρατίδης, είναι σχεδόν αναλφάβητος και, ως εκ τούτου, περιθωριοποιημένος.

Αποφασίζει να βοηθήσει το παιδί να βγει από αυτή την κατάσταση και γι’ αυτό θα έρθει αντιμέτωπος με εμπόδια όλων των ειδών: τη δυσπιστία του ίδιου του Λευτέρη, την επιθετικότητα του διευθυντή και των συναδέλφων του, την απάθεια των γονιών του παιδιού, την εχθρική συμπεριφορά των άλλων παιδιών απέναντι στο συμμαθητή τους…
Ωστόσο, η αποφασιστικότητα και η επιμονή του θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει κάθε δυσκολία. Την κρίσιμη στιγμή που ο Λευτέρης είναι έτοιμος να τα παρατήσει, ο Άρης βρίσκει τον τρόπο να ξαναστήσει το παιδί στα πόδια του…

Το σενάριο στηρίζεται σε πραγματικά περιστατικά από τη δράση ενός σημερινού δασκάλου. Πρόκειται για μια έξοχη ταινία με σύγχρονο παιδαγωγικό προβληματισμό που βραβεύτηκε σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ για παιδιά και νέους.

Η ταινία "άγγιξε" τους μαθητές και τις μαθήτριες που την παρακολούθησαν και πιστεύουμε ότι αν μη τι άλλο, τους ευαισθητοποίησε στα θέματα του σεβασμού της διαφορετικότητας, της ειρηνικής συνύπαρξης και της προώθησης των δικαιωμάτων των παιδιών.

Πολλά ακόμη βήματα πρέπει να γίνουν προς την κατεύθυνση αυτή, τόσο από την πλευρά των σχολείων όσο και από την πλευρά της οικογένειας, ώστε να φθάσουμε κάποτε στην αποδοχή του διαφορετικού και στην σταδιακή εξάλειψη των διακρίσεων οποιουδήποτε τύπου.

Πάμε εκδρομή !

Αυτή την εβδομάδα οι περισσότεροι μαθητές του σχολείου μας βρίσκονται σε εκδρομές: η Γ΄Λυκείου στην πενθήμερή της στην Κρήτη, η Α΄και η Β΄Λυκείου στον Όλυμπο και στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια του περιβαλλοντικού τους προγράμματος, η γ΄γυμνασίου στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας και στην Πάτρα πάλι στο πλαίσιο των περιβαλλοντικών και πολιτιστικών προγραμμάτων που υλοποιούν.

Καθώς οι εκδρομές βρίσκονται σε εξέλιξη ευχόμαστε καλή διαμονή και καλή επιστροφή. Για το πώς πέρασαν θα σας ενημερώσουμε με νεότερες αναρτήσεις.

Επειδή λοιπόν λείπουν αρκετοί μαθητές αλλά και αρκετοί συνοδοί καθηγητές, χθες 18 Μαρτίου οι δύο μικρές τάξεις η α΄και η β΄γυμνασίου πήγαμε εκδρομή... στο προαύλιο του σχολείου.

Δεν πήγαμε τόσο μακριά επειδή βαριόμασταν να μετακινηθούμε, αλλά επειδή στο προαύλιο του σχολείου μας είχαμε έναν τεράστιο χώρο για να παίξουμε παιχνίδια, παιχνίδια που έπαιζαν παλιά αλλά και συνεχίζουν να παίζουν τα παιδιά για να διασκεδάζουν, παιχνίδια που δεν είχαν σχέση με την τεχνολογία και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πολλές φορές δε χρειάζονταν ούτε καν μπάλα παρά μόνο κέφι, φαντασία και όρεξη.

Παίξαμε λοιπόν κεραμιδάκια, αμπάριζα, μαντηλάκι, μήλα. Τραβήξαμε φωτογραφίες από τα παιχνίδι που διασκέδασαν μικροί και μεγάλοι.

Η α΄γυμνασίου στο πλαίσιο του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας έχει ήδη αναλάβει ομαδική εργασία για τα παραδοσιακά παιχνίδια γι' αυτό θα επανέλθουμε στο θέμα μετά τις πασχαλινές διακοπές.

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης αφιερωμένη στον Νίκο Καββαδία

Σε έναν από τους πιο γνωστούς και εμπνευσμένους Έλληνες ποιητές του 20ού αιώνα, στον Νίκο Καββαδία, αφιερώνει φέτος το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, που γιορτάζεται στις 21 Μαρτίου, τιμώντας τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του.

Ο ηλεκτρονικός κόμβος του ΕΚΕΒΙ θα φιλοξενήσει ιστότοπο αφιερωμένο στον Νίκο Καββαδία , στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://kavvadias.ekebi.gr, που περιλαμβάνει χρονολόγιο, εργογραφία, βιβλιογραφία και επιλογή κριτικών, δίνοντας μια πλήρη παρουσίαση του έργου ενός ποιητή της «γενιάς του ‘30» που ακροβάτησε μέσα από τους στίχους αλλά και τα πεζά του στα όρια του υπερρεαλισμού, πάντα όμως στο πλαίσιο της παραδοσιακής στιχουργικής φόρμας και ρυθμικής τεχνικής.

Σύντομη βιογραφία & έργα του ποιητή

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε το 1910 σε μιά μικρή πόλη της Μαντζουρίας κοντά στο Χαρμπίν, από γονείς Ελληνες (Κεφαλλονίτες). Οταν ήταν πολύ μικρός, η οικογένεια γύρισε στην Ελλάδα.

Μερικά χρόνια μείνανε στην Κεφαλλονιά και από το 1921 ως το 1932 στον Πειραιά, όπου ο Νίκος Καββαδίας τέλειωσε το Δημοτικό και μετά το Γυμνάσιο. Μαθητής του Δημοτικού, έγραψε τα πρώτα του ποιήματα. Το 1929, πήγε υπάλληλος σε ναυτικό γραφείο και λίγους μήνες αργότερα μπαρκάρησε ναύτης σε φορτηγό. Για μερικά χρόνια, συνέχισε να φεύγει με τα φορτηγά, να γυρίζει πίσω ταλαιπωρημένος και αδέκαρος, για να ξαναφύγει σε λίγο. Ωσπου αποφάσισε να πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή.

Αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος, μα είχε ήδη χάσει αρκετά χρόνια στις περιπλανήσεις του και το δίπλωμα τού ασυρματιστή ήταν πιό σύντομη λύση. Το πήρε το 1939 -- έγινε όμως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, πήγε στρατιώτης στην Αλβανία κι έμεινε ξέμπαρκος στην Αθήνα, τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.

Ξαναμπαρκάρησε το 1944 και ταξίδεψε αδιάκοπα, ως ασυρματιστής, σε όλο τον κόσμο, ως τον Νοέμβρη του 1974 -- τρείς μήνες πριν απ' το εγκεφαλικό επεισόδιο, στις 10 του Φλεβάρη, 1975.

Η "Βάρδια", το μοναδικό του μυθιστόρημα, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1954. Η ποιητική συλλογή "Μαραμπού" κυκλοφόρησε το 1933, το "Πούσι" το 1947, και το "Τραβέρσο" το 1975. Τα μικρά πεζά "Λι", και "Του πολέμου/Στο άλογό μου" κυκλοφόρησαν το 1987. Το "Λι" γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία το 1995 με τίτλο "Between the Devil and the Deep Blue Sea".

Παγκόσμια Ημέρα της Σταθεράς "π"

Η 14η Μαρτίου έχει ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα του αριθμού π, προς τιμήν της μαθηματικής σταθεράς που έχει μαγέψει και μπερδέψει γενεές επί γενεών μαθηματικών από την εποχή της αρχαίας Βαβυλώνας.

Η μαθηματική σταθερά π είναι ένας πραγματικός αριθμός που μπορεί να οριστεί ως ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του στην Ευκλείδεια γεωμετρία, και ο οποίος χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα μαθηματικά, τη φυσική και τη μηχανολογία.
Ο συμβολισμός προέρχεται από το αρχικό γράμμα «π» (πι) της λέξης «περιφέρεια», και έχει καθιερωθεί διεθνώς, ενώ στο λατινικό αλφάβητο συμβολίζεται ως Pi, όταν δεν είναι διαθέσιμοι τυπογραφικά ελληνικοί χαρακτήρες.

Ο Αρχιμήδης καθόρισε την πρώτη επιστημονικά αποδιδεγμένη μέθοδο με την οποία υπολογίζεται ο αριθμός.

"O Αρχιμήδης", έργο του ζωγράφου Domenico Fetti

Τα πρώτα 50 δεκαδικά ψηφία του π είναι: 3,14159 26535 89793 23846 26433 83279 50288 41971 69399 37510

Μολονότι η ακρίβεια αυτή είναι παραπάνω από επαρκής για πρακτικούς σκοπούς στη μηχανολογία και την επιστήμη, η ακριβής τιμή του π περιλαμβάνει άπειρα δεκαδικά ψηφία (που επιπλέον δεν επαναλαμβάνονται ποτέ με την ίδια σειρά).

Κατά τους λίγους τελευταίους αιώνες, έχουν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες για τον υπολογισμό όλο και περισσότερων ψηφίων του π και τη διερεύνηση των ιδιοτήτων του αριθμού αυτού. Παρά τον όγκο της αναλυτικής εργασίας, σε συνδυασμό με τη χρήση υπερυπολογιστών σε υπολογισμούς που έχουν προσδιορίσει πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ψηφία του π, δεν βρέθηκε ποτέ κάποια αναγνωρίσιμη διάταξη στα ψηφία του.

Για την απομνημόνευση των πρώτων λίγων δεκαδικών ψηφίων του αριθμού π έχουν επινοηθεί διάφοροι μνημονικοί κανόνες, ανάμεσά τους και η παρακάτω φράση, με την οποία μπορεί να θυμάται κανείς τα πρώτα 23 δεκαδικά ψηφία του π:

"Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί, το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω, παρήγαγεν αριθμόν απέραντον, καί όν, φεύ, ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι"

Το πλήθος των γραμμάτων κάθε λέξης της φράσης αυτής αντιστοιχεί σε καθένα από τα διαδοχικά ψηφία του αριθμού π (3,14159...)

Το ρεκόρ Γκίνες είναι 67.890 ψηφία και το κατέχει ο Lu Chao, 24-χρονος κινέζος φοιτητής. Του πήρε 24 ώρες και 4 λεπτά για να θυμηθεί και τα 67.890 δεκαδικά ψηφία του π χωρίς λάθος...!

Με αφορμή μια συζήτηση...

Το θέμα της μετανάστευσης είναι πάντοτε επίκαιρο και καυτό για την ελληνική κοινωνία. Μαθήτριες και μαθητές της α2 γυμνασίου με αφορμή μία συζήτηση στην τάξη για τους μετανάστες στη χώρα μας κατέγραψαν σκέψεις και συναισθήματα για αυτό το περίπλοκο ζήτημα αποδεικνύοντας ότι σκέφονται, προβληματίζονται, αναρωτιούνται, προτείνουν, ελπίζουν.

Έχει ενδιαφέρον να τους ακούσουμε...

...Για μένα δε χρειάζεται να αναλύσω το θέμα των μεταναστών καθώς δεν έχω πρόβλημα μαζί τους και η εθνικότητά τους δεν έχει επηρεάσει ποτέ τη συμπεριφορά μου. Στους μόνους ανθρώπους που θα έπρεπε να φερθούμε ρατσιστικά είναι στους ρατσιστές καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν πως η καλοσύνη δεν βρίσκεται στην εθνικότητα αλλά στην ψυχή.

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους μετανάστες με άσχημο τρόπο και σαν να είναι κατώτεροι. Και εγώ μερικές φορές τους αντιμετωπίζω έτσι, όχι γιατί μου έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα αλλά η Ελλάδα πλέον αποτελείται από πάρα πολλούς μετανάστες. Όμως σκέφτομαι μαθήτριες του σχολείου που είναι μετανάστες αλλά έχουμε πολύ καλές σχέσεις μεταξύ μας και δεν θα μπορούσα χωρίς αυτά τα κορίτσια...

...Πολλοί Έλληνες κατηγορούν τους μετανάστες για αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας όπως ναρκωτικά, ανεργία. Κατά τη γνώμη μου, το να λέει κανείς κάτι τέτοιο για τους μετανάστες είναι εντελώς εγωιστικό και πολύ ρατσιστικό. Επιπλέον, αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες θεωρούν τους μετανάστες κατώτερους από εκείνους. Όμως τους συμπεριφέρονται έτσι γιατί εκείνοι δεν έχουν νιώσει ποτέ πώς είναι να φεύγεις από την πατρίδα σου και να αναγκάζεσαι να την εγκαταλείπεις για οικονομικούς λόγους...

...Αυτό θα γίνει αν δεχτούμε την πραγματικότητα, αν δέχτουμε το ρόλο μας μέσα στο καινούργιο σύστημα και προσπαθήσουμε με την ελληνική μεγαλοψυχία που διαθέτουμε να εντάξουμε με την κατανόησή μας όλους τους μετανάστες στην ελληνική κοινωνία.

Κατά τη γνώμη μου οι μετανάστες είναι ίδιοι με εμάς. Μερικές φορές τους αδικούμε λέγοντάς τους διάφορες ρατσιστικές κουβέντες με αποτέλεσμα να τους πληγώνουμε. Έχει τύχει να το κάνω κι εγώ αυτό, αλλά το έχω μετανιώσει.Όταν φτάνω σε αυτό το σημείο να κοροϊδεύω κάποιον μετανάστη, πρέπει να σκέφτομαι πως θα ήταν αν πήγαινα σε μια άλλη χώρα. Ίσως θα μου φέρονταν κι εκείνοι με τον ίδιο τρόπο...

Στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί μετανάστες εσωτερικοί ή εξωτερικοί. Οι περισσότεροι έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν για οικονομικούς λόγους δηλαδή δεν είχαν δουλειά εκεί που έμεναν. Μερικές φορές που βλέπω κάποιο μεταναστή στο δρόμο παρασύρομαι και τον κορϊδεύω όμως μετά σκέφτομαι πως δεν ήταν σωστό αυτό που έκανα γιατί και η μαμά μου είναι εξωτερική μετανάστρια...

Δε θεωρώ πως οι μετανάστες χαλάνε την κοινωνία ούτε ότι κάνουν κάτι κακό. Γιατί πριν μιλήσει κάποιος άσχημα για τους μετανάστες πρέπει να σκεφτεί πως θα ήταν να ήταν ο ίδιος μετανάστης σε ξένη χώρα, χωρίς φίλους και να τον βρίζουν κιόλας γι' αυτό. Δε νομίζω ότι θα ήταν τόσο ωραίο!!!

Οι αφίσες ειναι έργα καλλιτεχνών από διάφορες χώρες και συμμετείχαν στην έκθεση αφίσας με θέμα "30 αφίσες για τη Μετανάστευση" που διοργανώθηκε στην Ελλάδα με πρωτοβουλία του γραφίστα Δημήτρη Καραϊσκου.

8 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Στις 8 Μάρτη του 1857 οι εργάτριες των υφαντουργείων της Νέας Υόρκης ξεσηκώνονται και διεκδικούν λιγότερες ώρες εργασίας κάτι που οι άντρες συνάδελφοί τους είχαν πετύχει από χρόνια.

1910, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη, με πρόταση της επαναστάτριας Κλάρας Τσέτκιν καθιερώθηκε η 8 Μάρτη ως «διεθνής εργαζόμενων γυναικών».

Το 1977 ο ΟΗΕ καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και την Διεθνή Ειρήνη.

Στην Ελλάδα, στις αρχές του 1900, η θέση των γυναικών είναι σαφώς κατώτερη από αυτή των ανδρών. Δημοσιεύματα όπως το παρακάτω το δείχνουν με γλαφυρό τρόπο ...

Ελλάδα 1945. Το ανώτερο όργανο της πρώτης λαϊκής εξουσίας στην Ελλάδα (ΠΕΕΑ) αναγνωρίζει τυπικά και ουσιαστικά την ισότητα της γυναίκας. Το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου των Κορυσχάδων λέει ρητά: “Όλοι οι ΄Έλληνες άνδρες και γυναίκες έχουν τα ίδια πολιτικά και αστικά δικαιώματα”. Το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου που έχει χαρακτήρα προσωρινού συνταγματικού χάρτη, αναγνωρίζει για πρώτη φορά τα ίσα πολιτικά δικαιώματα των δύο φύλων. Οι γυναίκες ψηφίζουν ισότιμα και εκλέγονται στο Εθνικό Συμβούλιο.

Ελλάδα 1952. Ο νόμος 2159, κατοχυρώνει το δικαίωμα της γυναίκας όχι μόνο να εκλέγει,αλλά και να εκλέγεται στις Δημοτικές και Βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο οι γυναίκες δεν ψηφίζουν τον Νοέμβρη που γίνονται εκλογές, γιατί δεν έχουν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Σε επαναληπτικές όμως εκλογές, μόνο για την Θεσσαλονίκη και λόγο εκκένωσης μιας έδρας στις 18 Ιανουαρίου 1953, εκλέγεται με την παράταξη “Ελληνικός Συναγερμός” η πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής. Είναι η κ. Ελένη Σκούρα.

Η ημέρα της γυναίκας είναι σήμερα γιορτή γι΄αυτές στο δυτικό κόσμο, αλλά παραμένει μια μέρα αγώνα για τις γυναίκες που ζουν σε δικτατορικά καθεστώτα ενώ δυστυχώς είναι άγνωστη έννοια για τις -πολλές- γυναίκες του τρίτου κόσμου.